przez mahtalie » 02 Lis 2011, 09:49
To już 3 lata mineły:)
teraz mieszkamy praktycznie na pogranicz miasta- praktycznie tuż obok naszego bloku zaczyna się wieś: I to dosłownie: są pola, rośnie kapusta, biegają jelonki.... Niuniek ma gdzie biegać.
Większych kłopotów i wydarzeń nie ma, o mniejszych długo by opowiadać.
Póki co nieco martwią mnie tylko dwie sprawy: jedno to skłonność Niuńka do wygryzania łap.
Daję się to opanować ale fajnie by było w końcu zwalczyć. Zwłaszcza, że przychodzi mi nieraz do głowy, że może mu źle z nami skoro nadal ma jakieś lęki i niekiedy męczy mnie sumienie, że coś źle robimy.
Drugą sprawą jest karmienie: Niuniek praktycznie odkąd u Nas jest je to co mu ugotuje. I frolic w ilości minimalnej jak ja to mówię w roli scooby chrupek;) A że się naczytałam ostatnio nad wyższością karm weterynaryjnych ponad wszystko zastanawiam się czy nie popełniliśmy błędu żywieniowego. Niby nic na to nie wskazuje, ale.. no ale właśnie.
Barsio jest też trochę zazdrosny o dziecko, na początku był w końcu naszym "jedynaczkiem" a teraz musi się dzielić naszą uwagą co średnio mu sie podoba.
Poza tym jest super, psina się specjalnie nie zmieniła choć czasem wydaje mi się, ze trochę się "zestarzał", jakby spoważniał: nadal się wygłupiamy ale już mniej, Niuniek niekiedy woli po prostu poleżeć co kiedyś było rzadkością. Długo by opowiadać;)
