O psiej głuchocie

Gluchota psa

 

 

Kiedy usłyszałam, że bulterier, którego chcę adoptować jest głuchy postanowiłam przeczytać wszystko na ten temat.

 

Niestety w Polsce jest bardzo mało informacji na temat szkoleń psów niesłyszących, za to jest sporo informacji, skąd się bierze głuchota u psów oraz jak ją diagnozować.

Są trzy przyczyny upośledzenia słuchu (zresztą podobnie jak u ludzi).

1. Głuchota wrodzona
Ma związek z umaszczeniem i rozłożeniem pigmentu. Geny powodujące głuchotę są połączone z genami kodującymi umaszczenie białe, merle (dereszowate) oraz łaciate. Zmniejszona ilość melanocytów (komórek barwnikowych/pigmentowych) w naczyniach krwionośnych powoduje niedostateczne ukrwienie ślimaka ucha, co prowadzi do obumarcia nerwów. Dodatkowo psy o błękitnych oczach również mogą mieć problemy ze słuchem. W przypadku dalmatyńczyków o tym cudownym kolorze oczu, głuchota pojawia się w 51% przypadków. Na głuchotę jednak nie są narażone psy o jednolicie białej sierści (owczarek podhalański, samojed), ponieważ determinuje to inny gen a pigmentacja skóry pozostaje ciemna (obwódki wokół oczu i warg). Na dzień dzisiejszy zostało wyodrębnionych ok 85 ras których dotyczy problem głuchoty wrodzonej - między innymi dalmatyńczyk, seter angielski, border collie, bulterier, dogo argentino.

2. Głuchota nabyta (pourazowa)
Może się pojawić po przebytych infekcjach ucha środkowego, pęknięciu błony bębenkowej, nowotworach, stanach zapalnych, po podawaniu niektórych antybiotyków, a także po stosowaniu niektórych środków do wypłukiwania woskowiny. Oczywiście utrata słuchu może również być skutkiem wypadku. Jednak najczęstszą przyczyną utraty tego zmysłu są...zbyt głośne dźwięki (np. u psów myśliwskich). W uchu środkowym (a dokładnie w ślimaku) znajdują się włoski czuciowe, które rejestrują dźwięki. Każdy zbyt wysoki ton może uszkodzić te struktury, które nie mają zdolności regeneracji a co za tym idzie - każdy obumarły włosek oznacza częściową utratę słuchu.

3. Głuchota ze względu na wiek
Możemy powiązać ją z głuchotą nabytą, ponieważ oprócz zmian zwyrodnieniowych nerwów utrata słuchu może być skutkiem infekcji, urazów oraz udarów czy wylewów.

Czy głuchotę można leczyć?
Jeżeli pies jest głuchy od urodzenia jest to nieodwracalne. Co prawda trwają badania umożliwiające stworzenie aparatu słuchowego dla psów, ale na chwilę obecną jest to niemożliwe. W przypadku głuchoty nabytej lekarze weterynarii mogą podjąć się leczenia farmakologicznego lub chirurgicznego. Wszystko oczywiście zależy od stopnia uszkodzeń, a w przypadkach infekcji - od bakterii które zaatakowały kanał uszny.

 

Jak głuchotę diagnozować?
Jedyną metodą badania słuchu dającą 100% pewności jest BAER (Brainstem Auditory Evoked Response) test. Badanie można przeprowadzić już u 4 tygodniowych szczeniąt. Specjalny aparat bada odpowiedź pnia mózgu na bodziec akustyczny. Na głowie badanego zwierzaka umieszczane są elektrody (po jednej przy każdym uchu, między oczami oraz za oczami). Dla psa nie jest to bolesne ale może być mało komfortowe (ze względu na zwisające przewody). Jeżeli pies jest pobudzony można podać środki uspokajające, lub przeprowadzić badanie pod narkozą. Każde ucho sprawdzane jest oddzielnie, a badanie trwa ok 20 min.

gluchota psa3

Na zdjęciu widzimy wykresy psa słyszącego (zdjęcie 4), niesłyszącego na jedno ucho (zdjęcie 5) oraz niesłyszącego obustronnie (zdjęcie 6).

 Kiedy nie jesteśmy pewni czy nasz pies słyszy, możemy to w pewnym stopniu stwierdzić sami w domu lub za pomocą otoskopii lub tympanometrii u lekarza weterynarii.
Samodzielne "badanie" najlepiej wykonać kiedy pies śpi lub jest w coś zapatrzony. Trzeba do niego podejść tak, aby się nie zorientował i nie poczuł wibracji. Kiedy przyjmiemy "pozycję" można klasnąć, uderzyć metalową łyżką o miskę lub gwizdnąć. Ważne aby np. wydychane powietrze nie było skierowane na psa, bo nawet jeżeli pies nie słyszy może się odwrócić.

Otoskopia - jest to po prostu wziernikowanie ucha. W ten sposób można zweryfikować czy błona bębenkowa nie uległa uszkodzeniu, można ocenić przewód słuchowy zewnętrzny i (pośrednio) ucho wewnętrzne.
Tympanometria - to nieinwazyjne badanie słuchu. Za pomocą tego badania mierzymy odbicie fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym.

 

Głuchy pies w domu

Codzienność z głuchym psem jest pełna wyzwań. To nie jest pies dla każdego, a na pewno nie dla leniwych. Musisz sobie zdawać sprawę, że przy głuchym psie będziesz dużo chodził… zwłaszcza gdy Twój pies robi coś co Ci się nie podoba (np. zjada śmieci). Niestety będziesz musiał podejść i przerwać zachowanie które Ci się nie podoba. Nie są to również psy dla ludzi którzy cenią sobie niezależność swojego pupila – głuchego psa powinieneś mieć ciągle na oku (zwłaszcza jeżeli to bulterier). Smycz zapewne przyrośnie Ci w końcu do ręki, bo nie wszędzie możesz swojego psa bezpiecznie spuścić żeby pobiegał. Dodatkowo nie zawsze będziesz w stanie go odwołać (np. gdy stoi to Ciebie tyłem lub leci na złamanie karku witać się z obcymi ludźmi). Nie są to również psy dla ludzi, którzy będą się nad nimi litować. Głuchota to nie koniec świata, a ten pies nie zdaje sobie sprawy, że coś stracił. Ciągłe litowanie się i pobłażanie przyniesie skutek odwrotny do zamierzonego.
Dla kogo więc jest głuchy pies? Dla ludzi upartych, którzy dążą do celu – których nie przerażą godziny spędzone na treningach i poznawaniu nowego języka. Dla ludzi, którzy będą chcieli stworzyć niesamowitą więź za pomocą gestów i mimiki.

 

Szkolenie

Tak naprawdę nie różni się od szkoleń z psami słyszącymi. Na początku jednak warto pomyśleć jakich gestów chcesz używać w komunikacji aby były łatwe do zapamiętania dla Ciebie i czytelne dla psa. Warto również przed szkoleniem zaopatrzyć się w latarkę punktową, która będzie spełniać funkcję klikera. Krótki błysk w okolice pyska będzie sygnałem nagrody po dobrze wykonanym poleceniu. Możesz również kupić obrożę wibracyjną (nie mylić z obrożą elektryczną!), która będzie służyć jak latarka czy kliker, a dodatkowo będzie pomocna przy nauce powrotu do właściciela oraz zwracania na niego uwagi.
Jeżeli szukasz trenera/szkoleniowca, który pomoże Ci w wychowaniu głuchego psa, warto porozmawiać z kilkoma aby sprawdzić czy któryś z nich już szkolił niesłyszące psy. Jeżeli sam chcesz uczyć swojego pupila powinieneś wiedzieć, że w języku polskim nie ma żadnych publikacji, które by Ci to ułatwiły. Możesz za to spokojnie poszukać anglojęzycznych stron internetowych, ponieważ one szerzej opisują problem głuchoty oraz szkolenia.

Warto wiedzieć!
Od samego początku kiedy głuchy pies trafi do Twojego domu musisz zacząć odwrażliwiać dotyk z zaskoczenia. Ten pies nie usłyszy, że do niego podchodzisz i może się zestresować dotykiem lub uciec. To ważne zwłaszcza jeżeli w domu są dzieci lub kiedyś się pojawią, a i dorośli mogą być nieprzewidywalni.

Podsumowując – życie z głuchym psem nie jest łatwe, ponieważ do czegoś zupełnie innego jesteśmy przyzwyczajeni. Ale czas który poświęcisz swojemu psu zaprocentuje i w niedługiej przyszłości będziesz mógł się cieszyć pełnią swobody z niesłyszącym pupilem.

Magda, mama fundacyjnej Dafi i głuchej bulterierki Alji

gluchota psa4

Bibliografia:
http://psy-pies.com/artykul/gluchota-u-psa,1136.html

http://www.psy.pl/archiwum-miesiecznika/art1378.html
http://www.e-lecznica.pl/artykul/gluchota-bialych-psow
http://www.cztery-lapy.pl/index.php/profilaktyka-psa-i-kota/1453.html
http://twojezwierze.pl/psy/choroby-psow/artykuly/zobacz/wrodzona-gluchota/subpage/1.html
http://www.up.wroc.pl/p/uczelnia/dla_mediow/informacje_prasowe/2012/inf_badania_sluchu_psow_i_kotow.pdf
http://www.deafdogs.org/faq/

 

Gluchota psa2

 
Polish (Poland)Norsk bokmål (Norway)English (United Kingdom)