Bakster to Platynowy Bull w typie amstaffa w wieku 16 lat, który przebywa u nas już od jakiegoś czasu. Pies z niezwykle przykrą historią. Pies, o którego walczymy jak lwy, a ciągle nie umiemy powiedzieć, czy wygramy tą wojnę. Kolejne dni będą kluczowe. Bakster niby całe życie miał dom. Miał nawet swój fanpage w internecie. Ale coś się po drodze wydarzyło, że nie otrzymał szacunku i troski, nie miał kochającego opiekuna, który o niego dbał. Tak wielu z nas by chciało, aby ich pies żył tak długo. A Bakster w podeszłym wieku stał się zawalidrogą dla swojego opiekuna. W wieku 16 lat trafił na ulicę. Wychudzony, z ogromnym wiszącym guzem i innymi mniejszymi okalającymi jego zmęczone ciało. Szczęście, że trafił do schroniska, z którym od lat współpracujemy. Od początku zdeklarowaliśmy, że Bakster może do nas trafić. Nasze serca są niezwykle wrażliwe na psy w sędziwym wieku, na psy chore, na psy upodlone. Uważamy, że takim psom należy się pomoc w pierwszej kolejności! Bakster musiał odbyć ustawową kwarantannę, po niej miał zoperowany guz, który okazał się mastocytomą. Psiak operację przeżył. Pomimo wieku to niezwykle dzielny senior. Jednak po operacji nastąpiły duże komplikacje, bo rana pooperacyjna się rozeszła. Dzięki współpracy ze schroniskiem, lekarze którzy zajmowali się nim od tygodni, dali nam zielone światło do przejęcia opieki. My bowiem mamy ten plus, że mamy dostęp do komory normobarycznej, która przyśpiesza proces gojenia. Dziękujemy Wam za zaufanie w nasze działania. Od ponaddwóch tygodni Bakster przebywa na stacjonarnej rehabilitacji u Beaty i Krzysztofa. Dziękujemy im po stokroć, że zgodzili się przyjąć kolejny nasz "trudny przypadek". Senior przez te dwa tygodnie przytył 4 kg. Przeszedł operację zszycia rozlazłej rany, usunięcia niepokojących guzków, które zostały (czekamy z niecierpliwością na wyniki histopatologii). Dzięki komorze normobarycznej rana się goi bardzo dobrze. Zdecydowaliśmy się na ponowną operację ponieważ wyniki krwi i badania serca były w normie, a proces gojenia przez ziarninowanie tak rozległej rany trwałby miesiącami (a tyle czasu ten senior nie ma). Niestety okazało się, że to nie koniec problemów. Ponieważ z rany był wysięk, oddaliśmy go do badań na bakterie. I niestety wyszły bakterie oporne na działanie antybiotyków. Walka o zdrowie Bakstera podniosła więc poprzeczkę, bo brakuje nam powoli narzędzi. Póki co, dzięki konsultacji z 2 świetnymi klinikami działamy. Dodatkowo u Bakstera wyskoczył nowy, duży, twardy guz, który prawdopodobnie jest przerzutowy i złośliwy z uwagi na szybkość wystąpienia. Najbliższe dni będą kluczowe. Obserwujemy samopoczucie, leczymy, dźwigamy. Ale naprawdę nie umiemy Wam powiedzieć, czy tym razem wygramy. Bakster dał nam się poznać jako cudowny, miły, pies z wieloma pomysłami, np. nadgryzania drzwi. Uwielbia kołderki i lubi psy, Jest bezkonfliktowy, daje bezproblemowo robić przy sobie wszystko. Jest u nas bezpieczny, zaopiekowany, otoczony troską i miłością. Na koniec życia, nieważne ile by nam wspólnych chwil było pisane, zrobimy wszystko, aby miał bezpieczeństwo, szacunek i człowieka dla siebie. Kochani, o Baksterku będziemy Was informować na bieżąco. Trzymajcie mocno kciuki, bo bardzo nas ten psiak potrzebuje. Gdyby ktoś miał odruch serca, aby wesprzeć skarpetę Bakstera na cel pokrycia kosztów leczenia, operacji, karmy, leków oraz komór normobarycznych, będziemy wdzięczni za każdą złotówkę. Gdyby ktoś chciał przekazać mu karmę, będziemy wdzięczni.
27.09.2022 Z ogromnym smutkiem przekazujemy na Wasze ręce informację, że odszedł od nas Baksterek. Pocieszamy się myślą, że na koniec zyskał namiastkę domu, spał pod kołdrą, na kanapie. Był kochany przez swoich opiekunów, leczony, zaopiekowany. Był u nas tylko kilka tygodni. Zdecydowanie za krótko... Tym razem przegraliśmy z parszywym rakiem. On wyrwał Bakstera z naszych rąk w tempie ekspresowym. W ciągu kilku dni pod szyją naszego podopiecznego wyrosły dwa guzy. W obrazie USG jeden z nich to był przerzut węzła chłonnego, drugi obok uciskający na przewód pokarmowy. Bakter zaczął odmawiać jedzenia, niechętnie spacerował. Nie było już drogi ratunku. Z ogromnym smutkiem przegranej, pozwoliliśmy Baksterkowi odfrunąć do Aniołków, gdzie nic już nie boli, a psy biegają tam jak młode sarenki. Decydując się na pomoc 16-letniemu amstaffowi z guzami, powinniśmy się liczyć, że może się nie udać, ale nam zawsze mało, za krótko. Pokochaliśmy go bardzo! Szczególnie Krzysztof, bo to był jego tymczasowicz. Baksterku, zapamiętamy Cię na zawsze zakopanego w kołderkach. Byłeś niezwykle dzielnym, miłym psem, kochanym. Cieszymy się, że los podarował nam choć tych kilka chwili. Śpij spokojnie.
|
